អនុស្សាវរីយ៍

តំណភ្ជាប់ (ជាពណ៌ខៀវ) ជាភាសាដែលអ្នកជ្រើសរើសនាំអ្នកទៅអត្ថបទផ្សេងទៀតដែលសរសេរជាភាសាដូចគ្នា។ តំណភ្ជាប់ខៀវបានសរសេរជាភាសាអង់គ្លេសដឹកនាំអ្នកទៅអត្ថបទមួយជាភាសាអង់គ្លេស។ ក្នុងករណីនេះអ្នកក៏អាចជ្រើសរើសបានពីបីភាសាផ្សេងទៀតដូចជាអេស្ប៉ាញព័រទុយហ្គាល់និងបារាំង។

ការប្រារព្ធពិធីរំលឹកនៃការសុគតរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ

中国 日本の 한국의 ไทย ລາວ Tiếng việt

ព្រោះគ្រិស្ដដែលជាកូនចៀមបុណ្យរំលងរបស់យើងបានត្រូវបូជាហើយ។

កូរិនថូសទី១ ៥: ៧

ការប្រារព្ធពិធីនៃការចងចាំនៃការស្លាប់របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នឹងប្រព្រឹត្តទៅនៅថ្ងៃអាទិត្យទី 5 ខែមេសាឆ្នាំ 2020 (បន្ទាប់ពីថ្ងៃលិច) (ប្រតិទិនហ្គ្រេហ្គោរៀន)វិធីសាស្រ្តក្នុងគម្ពីរប៊ីសម្រាប់កំណត់កាលបរិច្ឆេទនៃការប្រារព្ធពិធីនៃការចងចាំនៃការស្លាប់របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺដូចគ្នានឹងបុណ្យរំលងរបស់ព្រះគម្ពីរ។ 14 "នីស៊ាន" (ខែនៃប្រតិទិនជ្វីហ្វ) 14 ថ្ងៃបន្ទាប់ពីថ្ងៃដែលព្រះច័ន្ទថ្មី (ការចាប់ផ្ដើមនៃខែណែសាន): "នៅខែទីមួយគឺនៅថ្ងៃទីដប់បួននៃខែនោះអ្នករាល់គ្នានឹងទទួលនំប៉័ងឥតដំបែរហូតដល់ថ្ងៃទីម្ភៃមួយនៃខែនៅពេលល្ងាច។" (និក្ខមនំ 12:18) ។ "ល្ងាច" ត្រូវគ្នាទៅនឹងការចាប់ផ្តើមនៃថ្ងៃនៃ 14 nisan ។ នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ«ថ្ងៃ»ចាប់ផ្ដើមពី«ល្ងាច»: "ហើយបានមកនៅល្ងាចមួយហើយបានមកមួយព្រឹក: ថ្ងៃដំបូង" (លោកុប្បត្តិ 1: 5)) ។ ថ្ងៃដំបូងនៃខែណែសានគឺព្រះច័ន្ទថ្មីនេះ (នៅឆ្នាំនេះ 23 มีนาคม (បន្ទាប់ពីពេលថ្ងៃលិច) / ទី 24 มีนาคม 2020) ។ វាតំណាងឱ្យការបាត់ខ្លួនសរុបនៃព្រះច័ន្ទ (ដោយគ្មានតំបន់ព្រះច័ន្ទ) ក្នុងមតិផ្ទុយគ្នាជារូបរាងពេញលេញនៃព្រះច័ន្ទពេញលេញ (ជាមួយត្រីមាសច្បាស់ទាំងអស់របស់ខ្លួន), នេះបើយោងតាមទំនុកតម្កើង 81: 3 (ព្រះគម្ពីរ): ដូច្នេះផ្ដល់ឱ្យលក្ខណៈវិនិច្ឆ័យគម្ពីរសម្រាប់ការកំណត់ព្រះច័ន្ទថ្មី (បាត់ខ្លួនពេញលេញនៃព្រះច័ន្ទ), វាត្រូវបានប្រើដើម្បីគណនាកាលបរិច្ឆេទនៃការរំលឹកនៃការស្លាប់របសរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ (សូមមើលរូបថតខាងលើ)។
តំណភ្ជាប់នៃវែបសាយត៍ http://pgj.pagesperso-orange.fr/calendar.htm (ជាភាសាបារាំង)អនុញ្ញាតឱ្យអ្នកពិនិត្យមើលប្រតិទិនតារាវិថីព្រះចន្ទពិតប្រាកដ (ជាមួយការនិយាយពី NL (សម្រាប់ព្រះច័ន្ទថ្មី)) ។

ពិធីបុណ្យរំលងជាឧទាហរណ៍មួយនៃពិធីបុណ្យរំឭកការសោយទិវង្គតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។: ព្រោះថា ច្បាប់ជាស្រមោលនៃពរដែលនឹងមកដល់ ប៉ុន្ដែមិនមែនជារូបពិតនោះទេ ហេតុនេះហើយបានជាមនុស្សមិនអាចធ្វើឲ្យអ្នកដែលចូលទៅជិតព្រះមានភាពល្អឥតខ្ចោះដោយគ្រឿងបូជាដដែលៗដែលពួកគេបូជារៀងរាល់ឆ្នាំនោះឡើយ។ (ហេប្រឺ ១០:១) (The Reality of the Law)។

មានតែអ្នកដែលកាត់ចុងស្បែកប៉ុណ្ណោះដែលអាចធ្វើបុណ្យរំលងបាន: ប្រសិនបើជនបរទេសដែលរស់នៅជាមួយអ្នករាល់គ្នា ចង់ចូលរួមប្រារព្ធពិធីបុណ្យចម្លងថ្វាយព្រះអម្ចាស់ដែរ នោះត្រូវអោយប្រុសៗរបស់ពួកគេទទួលពិធីកាត់ស្បែកជាមុនសិន ទើបគេអាចចូលរួមប្រារព្ធពិធីបុណ្យដូចម្ចាស់ស្រុកដែរ។ ជនមិនកាត់ស្បែកពុំអាចចូលរួមបរិភោគអាហារនៃបុណ្យចម្លងជាដាច់ខាត។ (និក្ខមនំ ១២: ៤៨)។

ជនគ្រីស្ទានលែងត្រូវកាត់ស្បែកខ្លួនឯងទៀតហើយ។ គាត់ត្រូវតែមានការកាត់ស្បែកខាងព្រលឹងវិញ្ញាណដើម្បីរំលឹកដល់ការសុគតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។ តើនេះមានន័យអ្វី? ព្រះបានពន្យល់ពីអ្វីដែលជាការកាត់ស្បែកខាងព្រលឹងវិញ្ញាណនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ:

តាមការពិត ការកាត់ចុងស្បែក មានប្រយោជន៍ លុះត្រាតែអ្នកប្រព្រឹត្ដតាមច្បាប់។ ក៏ប៉ុន្ដែប្រសិនបើអ្នកជាអ្នកប្រព្រឹត្ដរំលងច្បាប់វិញ ការដែលអ្នកបានទទួលការកាត់ចុងស្បែក គឺដូចជាអ្នកមិនបានទទួលការកាត់ចុងស្បែក។ ២៦ ដូច្នេះ ប្រសិនបើអ្នកណាម្នាក់ដែលមិនទាន់ទទួលការកាត់ចុងស្បែកកាន់តាមតម្រូវការដ៏សុចរិតរបស់ច្បាប់ អ្នកនោះនឹងត្រូវចាត់ទុកដូចជាអ្នកដែលបានទទួលការកាត់ចុងស្បែកហើយ មែនទេ? ២៧ រួចដោយប្រព្រឹត្ដតាមច្បាប់ អ្នកនោះដែលមិនបានទទួលការកាត់ចុងស្បែកពីកំណើត នឹងវិនិច្ឆ័យអ្នកវិញ ជាអ្នកប្រព្រឹត្ដរំលងច្បាប់ដែលរួមបញ្ចូលក្បួនច្បាប់ជាលាយលក្ខណ៍អក្សរនិងការកាត់ចុងស្បែក។ ២៨ ព្រោះមិនមែនសម្បកក្រៅទេ ដែលធ្វើឲ្យអ្នកណាម្នាក់ជាជនជាតិយូដាពិតប្រាកដនោះ ហើយការកាត់ចុងស្បែករបស់អ្នកនោះក៏មិននៅលើរូបកាយគាត់ដែរ។ ២៩ ប៉ុន្ដែគឺអ្វីដែលនៅក្នុងចិត្ដ ដែលធ្វើឲ្យអ្នកនោះជាជនជាតិយូដាពិតប្រាកដ ហើយការកាត់ចុងស្បែករបស់អ្នកនោះគឺនៅលើចិត្ដគាត់វិញ ដោយសកម្មពល* របស់ព្រះ មិនមែនដោយក្បួនច្បាប់ជាលាយលក្ខណ៍អក្សរទេ។ អ្នកនោះទទួលសេចក្ដីសរសើរពីព្រះ មិនមែនពីមនុស្សឡើយ។ (រ៉ូម ២: ២៥-២៩)។

យោងទៅតាមការពន្យល់របស់សាវកប៉ុលការកាត់ស្បែកខាងវិញ្ញាណគឺជានិមិត្តរូបនៃការគោរពប្រតិបត្តិដល់ព្រះនិងព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។

ការមិនទទួលពិធីកាត់ស្បែក "ខាងវិញ្ញាណ" តំណាងការមិនស្ដាប់បង្គាប់ព្រះ

«ឱអ្នករឹងរូសដែលបិទទាំងចិត្ដទាំងត្រចៀក* អើយ អ្នករាល់គ្នាតែងតែប្រឆាំងសកម្មពល* បរិសុទ្ធរបស់ព្រះ។ ពួកបុព្វបុរសរបស់អ្នករាល់គ្នាបានធ្វើយ៉ាងណា អ្នករាល់គ្នាក៏ធ្វើយ៉ាងនោះដែរ។ ៥២ គ្មានអ្នកប្រកាសទំនាយណាម្នាក់ដែលពួកបុព្វបុរសរបស់អ្នករាល់គ្នាមិនបានបៀតបៀនទេ ពួកគេបានសម្លាប់អស់អ្នកដែលបានប្រកាសទុកជាមុនអំពីការមកដល់របស់លោកដែលជាអ្នកសុចរិត គឺជាអ្នកដែលអ្នករាល់គ្នាបានក្បត់និងធ្វើឃាត ៥៣ គឺអ្នករាល់គ្នា ដែលទទួលច្បាប់* ដូចដែលទេវតាបានពាំនាំមក ប៉ុន្ដែអ្នករាល់គ្នាមិនបានធ្វើតាមទេ»។ (សកម្មភាព ៧: ៥១-៥៣) (ការបង្រៀនព្រះគម្ពីរមូលដ្ឋាន (ហាមក្នុងគម្ពីរ)).

ដើម្បីអាចចូលរួមក្នុងការរំលឹកនៃការសុគតរបស់ព្រះគ្រីស្ទយើងត្រូវតែកាត់ស្បែក "ខាងព្រលឹងវិញ្ញាណ" ។វាមានន័យថាយើងត្រូវធ្វើតាមឆន្ទៈរបស់ព្រះដែលបានសរសេរក្នុងព្រះគម្ពីរ។ យើងត្រូវតែជឿលើការបូជារបស់ព្រះគ្រីស្ទសម្រាប់ការអត់ទោសបាប:

ចូរឲ្យអ្នកនោះគិតពិចារណាឲ្យបានដិតដល់ ដើម្បីដឹងថាខ្លួនសមឬមិនសមនឹងទទួល រួចសឹមបរិភោគនំប៉័ងនោះនិងផឹកពីពែងនោះចុះ។ (កូរិនថូសទី១ ១១: ២៨)។

ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានលើកទឹកចិត្តឱ្យយើងចូលរួមនៅក្នុងពិធីរំលឹកមរណភាពរបស់ទ្រង់ដើម្បីអ្វីដែលជាសេចក្តីសង្ឃឹមរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទ (នៅស្ថានសួគ៌ឬលើផែនដី)

((The Heavenly Resurrection (144000); The Earthly Resurrection; The Great Crowd):

«ខ្ញុំជានំប៉័ងនៃជីវិត។ ៤៩ បុព្វបុរសរបស់អ្នករាល់គ្នាបានបរិភោគនំម៉ាណានៅតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ ហើយនៅតែស្លាប់។ ៥០ នេះជានំប៉័ងដែលចុះមកពីស្ថានសួគ៌ ដើម្បីឲ្យអ្នកណាដែលបរិភោគ មិនស្លាប់ឡើយ។ ៥១ ខ្ញុំជានំប៉័ងរស់ដែលបានចុះមកពីស្ថានសួគ៌។ បើអ្នកណាបរិភោគនំប៉័ងនេះ អ្នកនោះនឹងរស់ជារៀងរហូត ហើយជាការពិតថា នំប៉័ងដែលខ្ញុំនឹងឲ្យ គឺជាសាច់របស់ខ្ញុំ ដើម្បីឲ្យមនុស្សជាតិអាចរស់»។ ៥២ ដូច្នេះ ជនជាតិយូដាចាប់ផ្ដើមឈ្លោះប្រកែកគ្នាថា៖ «តើបុរសនេះអាចឲ្យសាច់របស់គាត់ឲ្យយើងបរិភោគដូចម្ដេចបាន?»។ ៥៣ រួចមក លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាមិនបរិភោគសាច់របស់កូនមនុស្ស ហើយមិនផឹកឈាមរបស់លោក នោះអ្នករាល់គ្នាគ្មានជីវិតក្នុងខ្លួនឡើយ។ ៥៤ អ្នកណាដែលបរិភោគសាច់របស់ខ្ញុំហើយផឹកឈាមរបស់ខ្ញុំ អ្នកនោះមានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ ហើយខ្ញុំនឹងប្រោសអ្នកនោះឲ្យរស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃចុងក្រោយ ៥៥ ព្រោះសាច់របស់ខ្ញុំជាអាហារដ៏ពិត ហើយឈាមរបស់ខ្ញុំជាភេសជ្ជៈដ៏ពិត។ ៥៦ អ្នកណាដែលបរិភោគសាច់របស់ខ្ញុំហើយផឹកឈាមរបស់ខ្ញុំ អ្នកនោះនៅរួបរួមជាមួយនឹងខ្ញុំ ហើយខ្ញុំក៏នៅរួបរួមជាមួយនឹងអ្នកនោះដែរ។ ៥៧ ដូចបិតានៅស្ថានសួគ៌ដែលមានជីវិតបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក ហើយខ្ញុំរស់ដោយសារបិតា នោះអ្នកណាដែលបរិភោគសាច់ខ្ញុំ អ្នកនោះនឹងរស់ដោយសារខ្ញុំ។ ៥៨ នេះជានំប៉័ងដែលចុះមកពីស្ថានសួគ៌។ មិនមែនដូចពេលដែលបុព្វបុរសរបស់អ្នករាល់គ្នាបានបរិភោគ ហើយនៅតែស្លាប់នោះទេ។ អ្នកណាដែលបរិភោគនំប៉័ងនេះនឹងរស់ជារៀងរហូត»។ (យ៉ូហាន ៦: ៤៨-៥៨)។

ដូច្នេះវាជាឡូជីខលដើម្បីគិតហើយព្រះគម្ពីរបានបញ្ជាក់ថាមានតែពួកគ្រីស្ទានស្មោះត្រង់ប៉ុណ្ណោះដែលអាចចូលរួមក្នុងពិធីរំលឹកនៃការសុគតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។ ពួកគ្រីស្ទានស្មោះត្រង់ក្នុងកាលៈទេសៈនេះជួបជុំគ្នាក្នុងចំណោម«បងប្អូន»:

ដូច្នេះ បងប្អូនខ្ញុំអើយ នៅពេលដែលអ្នករាល់គ្នាជួបជុំគ្នាដើម្បីបរិភោគអាហារនេះ ចូរចាំគ្នា។ (កូរិនថូសទី១ ១១: ៣៣) (In Congregation).

ប្រសិនបើអ្នកចង់ចូលរួមនៅក្នុងការរំលឹកនៃការសុគតរបស់ព្រះគ្រីស្ទហើយអ្នកមិនមែនជាគ្រីស្ទាននោះអ្នកត្រូវតែទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកដោយមានបំណងចង់ស្ដាប់បង្គាប់តាមបញ្ជារបស់ព្រះគ្រីស្ទ: "ដូច្នេះ ចូរទៅបង្រៀនមនុស្សគ្រប់ជាតិសាសន៍ឲ្យក្លាយទៅជាអ្នកកាន់តាមខ្ញុំ ហើយជ្រមុជទឹកឲ្យពួកគេ ក្នុងនាមបិតាដែលស្ថិតនៅស្ថានសួគ៌ ក្នុងនាមបុត្ររបស់លោក និងក្នុងនាមសកម្មពល បរិសុទ្ធរបស់លោក ហើយបង្រៀនពួកគេឲ្យកាន់តាមអ្វីៗទាំងអស់ដែលខ្ញុំបានបង្គាប់អ្នករាល់គ្នា។ មើល! ខ្ញុំនៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាជារៀងរាល់ថ្ងៃ រហូតដល់គ្រាចុងបញ្ចប់នៃរបៀបរបបពិភពលោកនេះ" (ម៉ាថាយ ២៨: ១៩,២០) ។

តើធ្វើដូចម្តេចដើម្បីអបអរការចងចាំនៃការសុគតរបស់

ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ?

"ចូរបន្តធ្វើដូច្នេះ ដើម្បីរំលឹកដល់ខ្ញុំ"

(លូកា 22:19)

SOLA SCRIPTURA

ពិធីនៃការរំលឹកនៃការស្លាប់របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនោះត្រូវតែដូចគ្នានឹងពិធីបុណ្យចម្លងព្រះគម្ពីរ, ក្នុងចំណោមពួកគ្រីស្ទានស្មោះត្រង់, ក្រុមជំនុំឬក្រុមគ្រួសារ (និក្ខមនំ 12: 48, ហេព្រើរ 10: 1; កូល៉ុស 2: 17; 1 កូរិនថូសទី 1 11:33)។ បន្ទាប់ពីពិធីបុណ្យរំលងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានរៀបចំគំរូសម្រាប់ការប្រារព្ធពិធីរំលឹកមរណភាពរបស់គាត់នាពេលអនាគត (លូកា 22: 12-18)។ ពួកវាស្ថិតនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះគម្ពីរដំណឹងល្អ:

- ម៉ាថាយ 26: 17-35។

- ម៉ាកុស 14: 12-31។

- លូកា 22: 7-38។

- យ៉ូហានជំពូកទី 13 ដល់ 17។

ក្នុងកំឡុងពេលនៃការផ្លាស់ប្តូរនេះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានលាងជើងរបស់ពួកសាវកដប់ពីរនាក់។ វាជាការបង្រៀនតាមគំរូ: ដើម្បីបន្ទាបដល់គ្នាទៅវិញទៅមក (យ៉ូហាន 13: 4-20)។ យ៉ាងណាក៏ដោយព្រឹត្ដិការណ៍នេះមិនគួរចាត់ទុកថាជាពិធីបុណ្យមួយដែលត្រូវអនុវត្តមុនពិធីបុណ្យ (សូមប្រៀបធៀបនឹងលោកយ៉ូហាន 13:10 និងម៉ាថាយ 15: 1-11) ។ ទោះជាយ៉ាងណារឿងនេះប្រាប់យើងថាបន្ទាប់ពីនោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ«បានស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ក្រៅរបស់ទ្រង់»។ ដូច្នេះយើងត្រូវតែស្លៀកពាក់ឱ្យបានត្រឹមត្រូវ (យ៉ូហាន 13: 10 ក 12 ធៀបនឹងម៉ាថាយ 22: 11-13)។ តាមផ្លូវនៅកន្លែងប្រហារជីវិតរបស់លោកយេស៊ូគ្រិស្ដពួកទាហានបានយកសំលៀកបំពាក់ដែលលោកពាក់នៅល្ងាចនោះ។ រឿងយ៉ូហាន 19: 23,24 ប្រាប់យើងថាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជា "សម្លៀកបំពាក់ខាងក្នុងគ្មានថ្នេរ, ត្បាញពីលើទូទាំងប្រវែងរបស់ខ្លួន" ។ ពួកទាហានមិនហ៊ានហែកវាទេ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ដែលមានគុណភាពស្របទៅនឹងសារៈសំខាន់នៃពិធី។ បើគ្មានការកំណត់ច្បាប់ដែលមិនបានរៀបរាប់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរយើងនឹងធ្វើការវិនិច្ឆ័យល្អលើរបៀបស្លៀកពាក់ (ហេព្រើរ 5:14)។

យូដាសអ៊ីស្ការីយ៉ុតបានចាកចេញមុនពេលពិធី។ នេះបង្ហាញថាពិធីនេះគួរតែត្រូវបានប្រារព្ធតែក្នុងចំណោមពួកគ្រីស្ទានស្មោះត្រង់ (ម៉ាថាយ 26: 20-25 ម៉ាកុស 14: 17-21 យ៉ូហាន 13: 21-30; រឿងរបស់លូកាមិនមែនជារឿងរ៉ាវនៃពេលវេលាទេប៉ុន្តែនៅក្នុង "គោលបំណងឡូជីខល" (ប្រៀបមើលលូកា 22: 19-23 និងលូកា 1: 3 "ពីដំបូងអ្នកសរសេរពួកវានៅក្នុងលំដាប់ឡូជីខល"; កូរិនថូសទី 1 11: 28,33))។

ពិធីរំឭកនេះត្រូវបានរៀបរាប់យ៉ាងខ្លាំងជាមួយនឹងភាពសាមញ្ញ "ពេលដែលពួកគាត់កំពុងពិសា លោកយកនំប៉័ងមួយដុំ អធិដ្ឋាន រួចកាច់ ហើយឲ្យដល់ពួកគាត់ ដោយពោលថា៖ «ចូរយកពិសាចុះ។ នេះជាតំណាងរូបកាយរបស់ខ្ញុំ»។ លោកក៏បានយកពែងមួយ អរគុណព្រះ រួចឲ្យដល់ពួកគាត់ ដោយពោលថា៖ «ចូរអ្នកទាំងអស់គ្នាពិសាពីពែងនេះ ព្រោះនេះជាតំណាង‹ឈាមរបស់ខ្ញុំដែលសម្រាប់កិច្ចព្រមព្រៀង›។ ឈាមនោះនឹងត្រូវបង្ហូរចេញសម្រាប់មនុស្សជាច្រើន ដើម្បីឲ្យពួកគេទទួលការអភ័យទោសចំពោះការខុសឆ្គងរបស់ខ្លួន។ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់ថា ខ្ញុំនឹងមិនពិសាស្រាទំពាំងបាយជូរនេះទៀតឡើយ រហូតដល់ថ្ងៃដែលខ្ញុំពិសាស្រាទំពាំងបាយជូរថ្មីជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាក្នុងរាជាណាចក្ររបស់បិតាខ្ញុំ»។ រួចមក ក្រោយពីបានច្រៀងសរសើរព្រះហើយ លោកនិងពួកគាត់បានចេញទៅភ្នំដើមអូលីវ" (ម៉ាថាយ 26: 26-30) ។ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានពន្យល់ពីមូលហេតុនៃពិធីនេះដែលមានន័យថាយញ្ញបូជារបស់ទ្រង់តើនំប៉័ងឥតដំបែតំណាងឱ្យរូបកាយគ្មានបាបរបស់ទ្រង់និងពែងជានិមិត្តរូបនៃឈាមរបស់ទ្រង់។ទ្រង់បានសួរពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ឱ្យរំលឹកដល់ការសោយទិវង្គតជារៀងរាល់ឆ្នាំនៅថ្ងៃទី 14 ខែណែសាន (ខែប្រតិទិនយូដា) (លូកា 22:19)។

ដំណឹងល្អរបស់លោកយ៉ូហានបានប្រាប់យើងពីការបង្រៀនរបស់ព្រះគ្រីស្ទបន្ទាប់ពីពិធីនេះប្រហែលជាមកពីយ៉ូហាន 13:31 រសៀលដល់លោកយ៉ូហាន 16:30។ លោកយេស៊ូបានអធិដ្ឋានទៅបិតារបស់លោកយ៉ូហានជំពូកទី 17 នៅម៉ាថាយ 26:30, ប្រាប់យើងថា: "រួចមក ក្រោយពីបានច្រៀងសរសើរព្រះហើយ លោកនិងពួកគាត់បានចេញទៅភ្នំដើមអូលីវ" វាទំនងជាថាចម្រៀងនៃការសរសើរបានកើតឡើងបន្ទាប់ពីការអធិស្ឋានរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។

ពិធីនេះ

យើងត្រូវធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។ ពិធីត្រូវធ្វើឡើងដោយមនុស្សម្នាក់ដែលជាគ្រូគង្វាលម្នាក់ជាសង្ឃនៃក្រុមជំនុំគ្រីស្ទាន។ ប្រសិនបើមានពិធីនេះកើតឡើងនៅក្នុងគ្រួសារនោះមេគ្រួសារជាគ្រិស្ដសាសនិកដែលជាដើម្បីប្រារព្ធពិធី។ បើគ្មានបុរសទេ ស្ត្រីគ្រីស្ទាន ដែលនឹងរៀបចំពិធីត្រូវជ្រើសរើសពីស្ត្រីវ័យចំណាស់ (ទីតុស 2: 3)។ នាងនឹងត្រូវគ្របដណ្តប់ក្បាលរបស់នាង (កូរិនថូសទី 1 11: 2-6)។

មួយដែលនឹងរៀបចំពិធីបានសម្រេចចិត្តលើការបង្រៀនក្នុងគម្ពីរប៊ីនៅក្នុងឱកាសនេះដោយផ្អែកលើរឿងនៃដំណឹងល្អហើយនោះប្រហែលជាដោយការអានផ្ដល់មតិយោបល់លើ។ សេចក្ដីអធិស្ឋានចុងក្រោយទៅព្រះយេហូវ៉ានឹងត្រូវប្រោសឱ្យរួច។ គេអាចច្រៀងសរសើរព្រះយេហូវ៉ាបាន និង ក្នុងកិត្តិយស ដល់ព្រះរាជបុត្រារបស់គាត់គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។

ចំពោះនំប៉័ងប្រភេទធញ្ញជាតិមិនត្រូវបានលើកឡើងទេទោះជាយ៉ាងណាវាត្រូវបានធ្វើឡើងដោយគ្មានមេនំបុ័ង (របៀបរៀបចំនំប៉័ងឥតដំបែ(វីដេអូ))។ ចំពោះស្រានៅប្រទេសខ្លះវាពិបាកនឹងមានណាស់។ ក្នុងករណីពិសេសនេះគឺជាពួកអែលឌើរដែលនឹងសម្រេចចិត្តថាត្រូវជំនួសវាតាមរបៀបដ៏សមស្របបំផុតដោយផ្អែកលើព្រះគម្ពីរ (យ៉ូហាន 19:34) នេះ។ ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទបានបង្ហាញថានៅក្នុងស្ថានភាពពិសេសមួយចំនួន, ការសម្រេចចិត្តពិសេសអាចត្រូវបានធ្វើហើយថាសេចក្ដីមេត្ដាករុណារបស់ព្រះនឹងត្រូវបានអនុវត្តនៅក្នុងឱកាសនេះ (ម៉ាថាយ 12: 1-8)។

មិនមានការបញ្ជាក់ពីព្រះគម្ពីរអំពីរយៈពេលច្បាស់លាស់នៃពិធីនោះទេ។ ដូច្នេះមួយដែលនឹងរៀបចំព្រឹត្តិការណ៍ដែលនឹងអនុវត្តការវិនិច្ឆ័យល្អនេះដូចព្រះគ្រិស្ដខ្លួនគាត់បានធ្វើកិច្ចប្រជុំពិសេសនេះ។ ចំណុចសំខាន់តែមួយគត់ដែលទាក់ទងនឹងជាគម្ពីរប៊ីបពេលវេលានៃពិធីនេះគឺដូចខាងក្រោម: ការចងចាំនៃការស្លាប់របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទត្រូវតែត្រូវបានប្រារព្ធ "រវាងពីរយប់": បន្ទាប់ពីពេលថ្ងៃលិចនៃ 13/14 "nisan" (ខែប្រតិទិនជ្វីហ្វ)និងមុនពេល ព្រះអាទិត្យរះ។ យ៉ូហាន 13: 30 នៅពេលដែលយូដាសបានចាកចេញមុនពេល "ពិធី"«វាគឺជាយប់» (និក្ខមនំ 12: 6)។

ព្រះយេហូវ៉ាបានកំណត់ច្បាប់នេះស្ដីអំពីបុណ្យរំលងក្នុងគម្ពីរ: «ហើយក៏មិនត្រូវរក្សាសាច់របស់យញ្ញ‌បូជានៃពិធីបុណ្យចម្លង រហូតដល់ព្រឹកស្អែកដែរ» (និក្ខមនំ 34:25) ។ ហេតុអ្វី? ការស្លាប់របស់កូនចៀមសំរាប់បុណ្យរំលងគឺធ្វើឡើង«រវាងពីរយប់»។ ការស្លាប់របស់ព្រះគ្រីស្ទដែលជាកូនចៀមនៃព្រះត្រូវបានប្រកាស "ការវិនិច្ឆ័យមួយ" ផងដែរ "រវាងពីរយប់" មុនពេលព្រឹក: "នោះសម្ដេចសង្ឃហែកសម្លៀកបំពាក់ក្រៅរបស់គាត់ ហើយពោលថា៖ «អ្នកនេះបាននិយាយប្រមាថព្រះហើយ! តើយើងត្រូវការសាក្សីធ្វើអ្វីទៀត? មើល! អ្នកបានឮអ្នកនេះនិយាយប្រមាថព្រះហើយ។ តើអ្នករាល់គ្នាគិតដូចម្ដេច?»។ ពួកគេឆ្លើយថា៖ «អ្នកនេះគួរតែស្លាប់»។ (...) រំពេចនោះ មាន់ក៏រងាវឡើង។ រួចពេត្រុសនឹកឃើញនូវពាក្យដែលលោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ប្រាប់គាត់ថា៖ «មុនមាន់រងាវ អ្នកនឹងបដិសេធ មិនទទួលស្គាល់ខ្ញុំបីដង» រួចគាត់ចេញទៅក្រៅហើយយំដោយនឹកស្តាយជាខ្លាំង។" (ម៉ាថាយ 26: 65-75; ទំនុកតម្កើង 94:20 "គាត់បានបង្កើត "សំណាងអាក្រក់" ដោយក្រឹត្យ" យ៉ូហាន 1: 29-36; កូល៉ុស 2:17; ហេព្រើរ 10: 1)។ ព្រះប្រទានពរដល់គ្រិស្ដសាសនិកស្មោះត្រង់ទូទាំងពិភពលោកដោយមធ្យោបាយនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាព្រះបុត្រារបស់ព្រះអង្គអាម៉ែន។

គឺជាសេចក្តីសន្យារបស់ព្រះ

ភាសាអង់គ្លេស: http://www.yomelyah.com/439659476

ភាសាបារាំង: http://www.yomelijah.com/433820451

អេស្ប៉ាញ: http://www.yomeliah.com/441564813

ព័រទុយហ្គាល់: http://www.yomelias.com/435612656

គោលដៅ

អ្វីដែលត្រូវធ្វើ?

ការបង្រៀនបឋមនៃព្រះគម្ពីរ

Jesus Christ the Only Path

The King Jesus Christ

ម៉ឺនុយមេ (ភាសាបារាំង)

CONTACT