អនុស្សាវរីយ៍

តំណភ្ជាប់ (ជាពណ៌ខៀវ) ជាភាសាដែលអ្នកជ្រើសរើសនាំអ្នកទៅអត្ថបទផ្សេងទៀតដែលសរសេរជាភាសាដូចគ្នា។ តំណភ្ជាប់ខៀវបានសរសេរជាភាសាអង់គ្លេសដឹកនាំអ្នកទៅអត្ថបទមួយជាភាសាអង់គ្លេស។ ក្នុងករណីនេះអ្នកក៏អាចជ្រើសរើសបានពីបីភាសាផ្សេងទៀតដូចជាអេស្ប៉ាញព័រទុយហ្គាល់និងបារាំង។

ការប្រារព្ធពិធីរំលឹកនៃការសុគតរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ

English Español Português Français Català Românesc Italiano Deutsch

Polski Magyar Hrvatski Slovenský Slovenski český Shqiptar Nederlands

Svenska Norsk Suomalainen Dansk Icelandic Lietuvos Latvijas Eesti

עברי ייִדיש ქართული ελληνικά հայերեն Kurd Azərbaycan اردو Türk العربية فارسی

Pусский Yкраїнський Македонски Български Монгол беларускі Қазақ Cрпски

Hausa Swahili Afrikaans Igbo isiXhosa Yorùbá Zulu አማርኛ Malagasy Soomaali

हिन्दी नेपाली বাঙালি ਪੰਜਾਬੀ தமிழ் 中国 ไทย ខ្មែរ ລາວ Tiếng việt 日本の 한국의

Tagalog Indonesia Malaysia Jawa Myanmar

ព្រោះគ្រិស្ដដែលជាកូនចៀមបុណ្យរំលងរបស់យើងបានត្រូវបូជាហើយ។

កូរិនថូសទី១ ៥:៧

សូមចុចលើលីងដើម្បីមើលអត្ថបទសង្ខេប

ទំនុកដំកើង ៨១: ១-៣ (នៃព្រះគម្ពីរ) អនុញ្ញាតឱ្យយើងយល់ថាថ្ងៃដំបូងនៃព្រះច័ន្ទថ្មីគឺជាការបាត់ខ្លួននៃព្រះចន្ទទាំងស្រុង៖ “នៅព្រះច័ន្ទថ្មីសូមផ្លុំស្នែងនៅព្រះចន្ទពេញលេញសម្រាប់ថ្ងៃបុណ្យរបស់យើង"។ អត្ថបទនេះ (ទំនុកតម្កើង ៨១: ១-៣) កំណាព្យរៀបរាប់អំពី«ព្រះចន្ទថ្មី» 1 អេថាននីម (ខែព្រះគម្ពីរ) ពេលស្នែងផ្លុំឡើង (ជនគណនា ១០:១០; ២៩: ១) ។ គាត់បាននិយាយអំពី "ព្រះចន្ទពេញ" នៃ 15 អេថាននីម (ធីស៊ីរី) ដែលជាពេលវេលានៃ "ពិធីបុណ្យ" ដ៏រីករាយ (សូមមើលខ 1,2 និងចោទិយកថា 16:15)។

ផ្អែកលើការគណនានេះកាលបរិច្ឆេទរំកដល់ការសោយទិវង្គតរបស់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទគឺនៅថ្ងៃអង្គារទី ១២ ខែមេសាឆ្នាំ ២០២២ បន្ទាប់ពីថ្ងៃលិច។

ពិធីបុណ្យរំលងជាឧទាហរណ៍មួយនៃពិធីបុណ្យរំឭកការសោយទិវង្គតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។: ព្រោះថា ច្បាប់ជាស្រមោលនៃពរដែលនឹងមកដល់ ប៉ុន្ដែមិនមែនជារូបពិតនោះទេ ហេតុនេះហើយបានជាមនុស្សមិនអាចធ្វើឲ្យអ្នកដែលចូលទៅជិតព្រះមានភាពល្អឥតខ្ចោះដោយគ្រឿងបូជាដដែលៗដែលពួកគេបូជារៀងរាល់ឆ្នាំនោះឡើយ។ (ហេប្រឺ ១០:១) (The Reality of the Law)។

មានតែអ្នកដែលកាត់ចុងស្បែកប៉ុណ្ណោះដែលអាចធ្វើបុណ្យរំលងបាន: ប្រសិនបើជនបរទេសដែលរស់នៅជាមួយអ្នករាល់គ្នា ចង់ចូលរួមប្រារព្ធពិធីបុណ្យចម្លងថ្វាយព្រះអម្ចាស់ដែរ នោះត្រូវអោយប្រុសៗរបស់ពួកគេទទួលពិធីកាត់ស្បែកជាមុនសិន ទើបគេអាចចូលរួមប្រារព្ធពិធីបុណ្យដូចម្ចាស់ស្រុកដែរ។ ជនមិនកាត់ស្បែកពុំអាចចូលរួមបរិភោគអាហារនៃបុណ្យចម្លងជាដាច់ខាត។ (និក្ខមនំ ១២: ៤៨)។

ជនគ្រីស្ទានលែងត្រូវកាត់ស្បែកខ្លួនឯងទៀតហើយ។ គាត់ត្រូវតែមានការកាត់ស្បែកខាងព្រលឹងវិញ្ញាណដើម្បីរំលឹកដល់ការសុគតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។ តើនេះមានន័យអ្វី? ព្រះបានពន្យល់ពីអ្វីដែលជាការកាត់ស្បែកខាងព្រលឹងវិញ្ញាណនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ:

តាមការពិត ការកាត់ចុងស្បែក មានប្រយោជន៍ លុះត្រាតែអ្នកប្រព្រឹត្ដតាមច្បាប់។ ក៏ប៉ុន្ដែប្រសិនបើអ្នកជាអ្នកប្រព្រឹត្ដរំលងច្បាប់វិញ ការដែលអ្នកបានទទួលការកាត់ចុងស្បែក គឺដូចជាអ្នកមិនបានទទួលការកាត់ចុងស្បែក។ ២៦ ដូច្នេះ ប្រសិនបើអ្នកណាម្នាក់ដែលមិនទាន់ទទួលការកាត់ចុងស្បែកកាន់តាមតម្រូវការដ៏សុចរិតរបស់ច្បាប់ អ្នកនោះនឹងត្រូវចាត់ទុកដូចជាអ្នកដែលបានទទួលការកាត់ចុងស្បែកហើយ មែនទេ? ២៧ រួចដោយប្រព្រឹត្ដតាមច្បាប់ អ្នកនោះដែលមិនបានទទួលការកាត់ចុងស្បែកពីកំណើត នឹងវិនិច្ឆ័យអ្នកវិញ ជាអ្នកប្រព្រឹត្ដរំលងច្បាប់ដែលរួមបញ្ចូលក្បួនច្បាប់ជាលាយលក្ខណ៍អក្សរនិងការកាត់ចុងស្បែក។ ២៨ ព្រោះមិនមែនសម្បកក្រៅទេ ដែលធ្វើឲ្យអ្នកណាម្នាក់ជាជនជាតិយូដាពិតប្រាកដនោះ ហើយការកាត់ចុងស្បែករបស់អ្នកនោះក៏មិននៅលើរូបកាយគាត់ដែរ។ ២៩ ប៉ុន្ដែគឺអ្វីដែលនៅក្នុងចិត្ដ ដែលធ្វើឲ្យអ្នកនោះជាជនជាតិយូដាពិតប្រាកដ ហើយការកាត់ចុងស្បែករបស់អ្នកនោះគឺនៅលើចិត្ដគាត់វិញ ដោយសកម្មពល* របស់ព្រះ មិនមែនដោយក្បួនច្បាប់ជាលាយលក្ខណ៍អក្សរទេ។ អ្នកនោះទទួលសេចក្ដីសរសើរពីព្រះ មិនមែនពីមនុស្សឡើយ។ (រ៉ូម ២: ២៥-២៩)។

យោងទៅតាមការពន្យល់របស់សាវកប៉ុលការកាត់ស្បែកខាងវិញ្ញាណគឺជានិមិត្តរូបនៃការគោរពប្រតិបត្តិដល់ព្រះនិងព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។

ការមិនទទួលពិធីកាត់ស្បែក "ខាងវិញ្ញាណ" តំណាងការមិនស្ដាប់បង្គាប់ព្រះ

«ឱអ្នករឹងរូសដែលបិទទាំងចិត្ដទាំងត្រចៀក* អើយ អ្នករាល់គ្នាតែងតែប្រឆាំងសកម្មពល* បរិសុទ្ធរបស់ព្រះ។ ពួកបុព្វបុរសរបស់អ្នករាល់គ្នាបានធ្វើយ៉ាងណា អ្នករាល់គ្នាក៏ធ្វើយ៉ាងនោះដែរ។ ៥២ គ្មានអ្នកប្រកាសទំនាយណាម្នាក់ដែលពួកបុព្វបុរសរបស់អ្នករាល់គ្នាមិនបានបៀតបៀនទេ ពួកគេបានសម្លាប់អស់អ្នកដែលបានប្រកាសទុកជាមុនអំពីការមកដល់របស់លោកដែលជាអ្នកសុចរិត គឺជាអ្នកដែលអ្នករាល់គ្នាបានក្បត់និងធ្វើឃាត ៥៣ គឺអ្នករាល់គ្នា ដែលទទួលច្បាប់* ដូចដែលទេវតាបានពាំនាំមក ប៉ុន្ដែអ្នករាល់គ្នាមិនបានធ្វើតាមទេ»។ (សកម្មភាព ៧: ៥១-៥៣) (ការបង្រៀនព្រះគម្ពីរមូលដ្ឋាន (ហាមក្នុងគម្ពីរ)).

ដើម្បីអាចចូលរួមក្នុងការរំលឹកនៃការសុគតរបស់ព្រះគ្រីស្ទយើងត្រូវតែកាត់ស្បែក "ខាងព្រលឹងវិញ្ញាណ" ។វាមានន័យថាយើងត្រូវធ្វើតាមឆន្ទៈរបស់ព្រះដែលបានសរសេរក្នុងព្រះគម្ពីរ។ យើងត្រូវតែជឿលើការបូជារបស់ព្រះគ្រីស្ទសម្រាប់ការអត់ទោសបាប:

ចូរឲ្យអ្នកនោះគិតពិចារណាឲ្យបានដិតដល់ ដើម្បីដឹងថាខ្លួនសមឬមិនសមនឹងទទួល រួចសឹមបរិភោគនំប៉័ងនោះនិងផឹកពីពែងនោះចុះ។ (កូរិនថូសទី១ ១១: ២៨)។

ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានលើកទឹកចិត្តឱ្យយើងចូលរួមនៅក្នុងពិធីរំលឹកមរណភាពរបស់ទ្រង់ដើម្បីអ្វីដែលជាសេចក្តីសង្ឃឹមរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទ (នៅស្ថានសួគ៌ឬលើផែនដី)

((The Heavenly Resurrection (144000); The Earthly Resurrection; The Great Crowd):

«ខ្ញុំជានំប៉័ងនៃជីវិត។ ៤៩ បុព្វបុរសរបស់អ្នករាល់គ្នាបានបរិភោគនំម៉ាណានៅតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ ហើយនៅតែស្លាប់។ ៥០ នេះជានំប៉័ងដែលចុះមកពីស្ថានសួគ៌ ដើម្បីឲ្យអ្នកណាដែលបរិភោគ មិនស្លាប់ឡើយ។ ៥១ ខ្ញុំជានំប៉័ងរស់ដែលបានចុះមកពីស្ថានសួគ៌។ បើអ្នកណាបរិភោគនំប៉័ងនេះ អ្នកនោះនឹងរស់ជារៀងរហូត ហើយជាការពិតថា នំប៉័ងដែលខ្ញុំនឹងឲ្យ គឺជាសាច់របស់ខ្ញុំ ដើម្បីឲ្យមនុស្សជាតិអាចរស់»។ ៥២ ដូច្នេះ ជនជាតិយូដាចាប់ផ្ដើមឈ្លោះប្រកែកគ្នាថា៖ «តើបុរសនេះអាចឲ្យសាច់របស់គាត់ឲ្យយើងបរិភោគដូចម្ដេចបាន?»។ ៥៣ រួចមក លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាមិនបរិភោគសាច់របស់កូនមនុស្ស ហើយមិនផឹកឈាមរបស់លោក នោះអ្នករាល់គ្នាគ្មានជីវិតក្នុងខ្លួនឡើយ។ ៥៤ អ្នកណាដែលបរិភោគសាច់របស់ខ្ញុំហើយផឹកឈាមរបស់ខ្ញុំ អ្នកនោះមានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ ហើយខ្ញុំនឹងប្រោសអ្នកនោះឲ្យរស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃចុងក្រោយ ៥៥ ព្រោះសាច់របស់ខ្ញុំជាអាហារដ៏ពិត ហើយឈាមរបស់ខ្ញុំជាភេសជ្ជៈដ៏ពិត។ ៥៦ អ្នកណាដែលបរិភោគសាច់របស់ខ្ញុំហើយផឹកឈាមរបស់ខ្ញុំ អ្នកនោះនៅរួបរួមជាមួយនឹងខ្ញុំ ហើយខ្ញុំក៏នៅរួបរួមជាមួយនឹងអ្នកនោះដែរ។ ៥៧ ដូចបិតានៅស្ថានសួគ៌ដែលមានជីវិតបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក ហើយខ្ញុំរស់ដោយសារបិតា នោះអ្នកណាដែលបរិភោគសាច់ខ្ញុំ អ្នកនោះនឹងរស់ដោយសារខ្ញុំ។ ៥៨ នេះជានំប៉័ងដែលចុះមកពីស្ថានសួគ៌។ មិនមែនដូចពេលដែលបុព្វបុរសរបស់អ្នករាល់គ្នាបានបរិភោគ ហើយនៅតែស្លាប់នោះទេ។ អ្នកណាដែលបរិភោគនំប៉័ងនេះនឹងរស់ជារៀងរហូត»។ (យ៉ូហាន ៦: ៤៨-៥៨)។

ដូច្នេះវាជាឡូជីខលដើម្បីគិតហើយព្រះគម្ពីរបានបញ្ជាក់ថាមានតែពួកគ្រីស្ទានស្មោះត្រង់ប៉ុណ្ណោះដែលអាចចូលរួមក្នុងពិធីរំលឹកនៃការសុគតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។ ពួកគ្រីស្ទានស្មោះត្រង់ក្នុងកាលៈទេសៈនេះជួបជុំគ្នាក្នុងចំណោម«បងប្អូន»:

ដូច្នេះ បងប្អូនខ្ញុំអើយ នៅពេលដែលអ្នករាល់គ្នាជួបជុំគ្នាដើម្បីបរិភោគអាហារនេះ ចូរចាំគ្នា។ (កូរិនថូសទី១ ១១: ៣៣) (In Congregation).

ប្រសិនបើអ្នកចង់ចូលរួមនៅក្នុងការរំលឹកនៃការសុគតរបស់ព្រះគ្រីស្ទហើយអ្នកមិនមែនជាគ្រីស្ទាននោះអ្នកត្រូវតែទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកដោយមានបំណងចង់ស្ដាប់បង្គាប់តាមបញ្ជារបស់ព្រះគ្រីស្ទ: "ដូច្នេះ ចូរទៅបង្រៀនមនុស្សគ្រប់ជាតិសាសន៍ឲ្យក្លាយទៅជាអ្នកកាន់តាមខ្ញុំ ហើយជ្រមុជទឹកឲ្យពួកគេ ក្នុងនាមបិតាដែលស្ថិតនៅស្ថានសួគ៌ ក្នុងនាមបុត្ររបស់លោក និងក្នុងនាមសកម្មពល បរិសុទ្ធរបស់លោក ហើយបង្រៀនពួកគេឲ្យកាន់តាមអ្វីៗទាំងអស់ដែលខ្ញុំបានបង្គាប់អ្នករាល់គ្នា។ មើល! ខ្ញុំនៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាជារៀងរាល់ថ្ងៃ រហូតដល់គ្រាចុងបញ្ចប់នៃរបៀបរបបពិភពលោកនេះ" (ម៉ាថាយ ២៨: ១៩,២០) ។

តើធ្វើដូចម្តេចដើម្បីអបអរការចងចាំនៃការសុគតរបស់

ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ?

"ចូរបន្តធ្វើដូច្នេះ ដើម្បីរំលឹកដល់ខ្ញុំ"

(លូកា 22:19)

ពិធីនៃការរំលឹកនៃការស្លាប់របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនោះត្រូវតែដូចគ្នានឹងពិធីបុណ្យចម្លងព្រះគម្ពីរ, ក្នុងចំណោមពួកគ្រីស្ទានស្មោះត្រង់, ក្រុមជំនុំឬក្រុមគ្រួសារ (និក្ខមនំ 12: 48, ហេព្រើរ 10: 1; កូល៉ុស 2: 17; 1 កូរិនថូសទី 1 11:33)។ បន្ទាប់ពីពិធីបុណ្យរំលងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានរៀបចំគំរូសម្រាប់ការប្រារព្ធពិធីរំលឹកមរណភាពរបស់គាត់នាពេលអនាគត (លូកា 22: 12-18)។ ពួកវាស្ថិតនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះគម្ពីរដំណឹងល្អ:

- ម៉ាថាយ 26: 17-35។

- ម៉ាកុស 14: 12-31។

- លូកា 22: 7-38។

- យ៉ូហានជំពូកទី 13 ដល់ 17។

ក្នុងកំឡុងពេលនៃការផ្លាស់ប្តូរនេះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានលាងជើងរបស់ពួកសាវកដប់ពីរនាក់។ វាជាការបង្រៀនតាមគំរូ: ដើម្បីបន្ទាបដល់គ្នាទៅវិញទៅមក (យ៉ូហាន 13: 4-20)។ យ៉ាងណាក៏ដោយព្រឹត្ដិការណ៍នេះមិនគួរចាត់ទុកថាជាពិធីបុណ្យមួយដែលត្រូវអនុវត្តមុនពិធីបុណ្យ (សូមប្រៀបធៀបនឹងលោកយ៉ូហាន 13:10 និងម៉ាថាយ 15: 1-11) ។ ទោះជាយ៉ាងណារឿងនេះប្រាប់យើងថាបន្ទាប់ពីនោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ«បានស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ក្រៅរបស់ទ្រង់»។ ដូច្នេះយើងត្រូវតែស្លៀកពាក់ឱ្យបានត្រឹមត្រូវ (យ៉ូហាន 13: 10 ក 12 ធៀបនឹងម៉ាថាយ 22: 11-13)។ តាមផ្លូវនៅកន្លែងប្រហារជីវិតរបស់លោកយេស៊ូគ្រិស្ដពួកទាហានបានយកសំលៀកបំពាក់ដែលលោកពាក់នៅល្ងាចនោះ។ រឿងយ៉ូហាន 19: 23,24 ប្រាប់យើងថាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជា "សម្លៀកបំពាក់ខាងក្នុងគ្មានថ្នេរ, ត្បាញពីលើទូទាំងប្រវែងរបស់ខ្លួន" ។ ពួកទាហានមិនហ៊ានហែកវាទេ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ដែលមានគុណភាពស្របទៅនឹងសារៈសំខាន់នៃពិធី។ បើគ្មានការកំណត់ច្បាប់ដែលមិនបានរៀបរាប់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរយើងនឹងធ្វើការវិនិច្ឆ័យល្អលើរបៀបស្លៀកពាក់ (ហេព្រើរ 5:14)។

យូដាសអ៊ីស្ការីយ៉ុតបានចាកចេញមុនពេលពិធី។ នេះបង្ហាញថាពិធីនេះគួរតែត្រូវបានប្រារព្ធតែក្នុងចំណោមពួកគ្រីស្ទានស្មោះត្រង់ (ម៉ាថាយ 26: 20-25 ម៉ាកុស 14: 17-21 យ៉ូហាន 13: 21-30; រឿងរបស់លូកាមិនមែនជារឿងរ៉ាវនៃពេលវេលាទេប៉ុន្តែនៅក្នុង "គោលបំណងឡូជីខល" (ប្រៀបមើលលូកា 22: 19-23 និងលូកា 1: 3 "ពីដំបូងអ្នកសរសេរពួកវានៅក្នុងលំដាប់ឡូជីខល"; កូរិនថូសទី 1 11: 28,33))។

ពិធីរំឭកនេះត្រូវបានរៀបរាប់យ៉ាងខ្លាំងជាមួយនឹងភាពសាមញ្ញ "ពេលដែលពួកគាត់កំពុងពិសា លោកយកនំប៉័ងមួយដុំ អធិដ្ឋាន រួចកាច់ ហើយឲ្យដល់ពួកគាត់ ដោយពោលថា៖ «ចូរយកពិសាចុះ។ នេះជាតំណាងរូបកាយរបស់ខ្ញុំ»។ លោកក៏បានយកពែងមួយ អរគុណព្រះ រួចឲ្យដល់ពួកគាត់ ដោយពោលថា៖ «ចូរអ្នកទាំងអស់គ្នាពិសាពីពែងនេះ ព្រោះនេះជាតំណាង‹ឈាមរបស់ខ្ញុំដែលសម្រាប់កិច្ចព្រមព្រៀង›។ ឈាមនោះនឹងត្រូវបង្ហូរចេញសម្រាប់មនុស្សជាច្រើន ដើម្បីឲ្យពួកគេទទួលការអភ័យទោសចំពោះការខុសឆ្គងរបស់ខ្លួន។ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់ថា ខ្ញុំនឹងមិនពិសាស្រាទំពាំងបាយជូរនេះទៀតឡើយ រហូតដល់ថ្ងៃដែលខ្ញុំពិសាស្រាទំពាំងបាយជូរថ្មីជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាក្នុងរាជាណាចក្ររបស់បិតាខ្ញុំ»។ រួចមក ក្រោយពីបានច្រៀងសរសើរព្រះហើយ លោកនិងពួកគាត់បានចេញទៅភ្នំដើមអូលីវ" (ម៉ាថាយ 26: 26-30) ។ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានពន្យល់ពីមូលហេតុនៃពិធីនេះដែលមានន័យថាយញ្ញបូជារបស់ទ្រង់តើនំប៉័ងឥតដំបែតំណាងឱ្យរូបកាយគ្មានបាបរបស់ទ្រង់និងពែងជានិមិត្តរូបនៃឈាមរបស់ទ្រង់។ទ្រង់បានសួរពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ឱ្យរំលឹកដល់ការសោយទិវង្គតជារៀងរាល់ឆ្នាំនៅថ្ងៃទី 14 ខែណែសាន (ខែប្រតិទិនយូដា) (លូកា 22:19)។

ដំណឹងល្អរបស់លោកយ៉ូហានបានប្រាប់យើងពីការបង្រៀនរបស់ព្រះគ្រីស្ទបន្ទាប់ពីពិធីនេះប្រហែលជាមកពីយ៉ូហាន 13:31 រសៀលដល់លោកយ៉ូហាន 16:30។ លោកយេស៊ូបានអធិដ្ឋានទៅបិតារបស់លោកយ៉ូហានជំពូកទី 17 នៅម៉ាថាយ 26:30, ប្រាប់យើងថា: "រួចមក ក្រោយពីបានច្រៀងសរសើរព្រះហើយ លោកនិងពួកគាត់បានចេញទៅភ្នំដើមអូលីវ" វាទំនងជាថាចម្រៀងនៃការសរសើរបានកើតឡើងបន្ទាប់ពីការអធិស្ឋានរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។

ពិធីនេះ

យើងត្រូវធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។ ពិធីត្រូវធ្វើឡើងដោយមនុស្សម្នាក់ដែលជាគ្រូគង្វាលម្នាក់ជាសង្ឃនៃក្រុមជំនុំគ្រីស្ទាន។ ប្រសិនបើមានពិធីនេះកើតឡើងនៅក្នុងគ្រួសារនោះមេគ្រួសារជាគ្រិស្ដសាសនិកដែលជាដើម្បីប្រារព្ធពិធី។ បើគ្មានបុរសទេ ស្ត្រីគ្រីស្ទាន ដែលនឹងរៀបចំពិធីត្រូវជ្រើសរើសពីស្ត្រីវ័យចំណាស់ (ទីតុស 2: 3)។ នាងនឹងត្រូវគ្របដណ្តប់ក្បាលរបស់នាង (កូរិនថូសទី 1 11: 2-6)។

មួយដែលនឹងរៀបចំពិធីបានសម្រេចចិត្តលើការបង្រៀនក្នុងគម្ពីរប៊ីនៅក្នុងឱកាសនេះដោយផ្អែកលើរឿងនៃដំណឹងល្អហើយនោះប្រហែលជាដោយការអានផ្ដល់មតិយោបល់លើ។ សេចក្ដីអធិស្ឋានចុងក្រោយទៅព្រះយេហូវ៉ានឹងត្រូវប្រោសឱ្យរួច។ គេអាចច្រៀងសរសើរព្រះយេហូវ៉ាបាន និង ក្នុងកិត្តិយស ដល់ព្រះរាជបុត្រារបស់គាត់គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។

ចំពោះនំប៉័ងប្រភេទធញ្ញជាតិមិនត្រូវបានលើកឡើងទេទោះជាយ៉ាងណាវាត្រូវបានធ្វើឡើងដោយគ្មានមេនំបុ័ង (របៀបរៀបចំនំប៉័ងឥតដំបែ(វីដេអូ))។ ចំពោះស្រានៅប្រទេសខ្លះវាពិបាកនឹងមានណាស់។ ក្នុងករណីពិសេសនេះគឺជាពួកអែលឌើរដែលនឹងសម្រេចចិត្តថាត្រូវជំនួសវាតាមរបៀបដ៏សមស្របបំផុតដោយផ្អែកលើព្រះគម្ពីរ (យ៉ូហាន 19:34) នេះ។ ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទបានបង្ហាញថានៅក្នុងស្ថានភាពពិសេសមួយចំនួន, ការសម្រេចចិត្តពិសេសអាចត្រូវបានធ្វើហើយថាសេចក្ដីមេត្ដាករុណារបស់ព្រះនឹងត្រូវបានអនុវត្តនៅក្នុងឱកាសនេះ (ម៉ាថាយ 12: 1-8)។

មិនមានការបញ្ជាក់ពីព្រះគម្ពីរអំពីរយៈពេលច្បាស់លាស់នៃពិធីនោះទេ។ ដូច្នេះមួយដែលនឹងរៀបចំព្រឹត្តិការណ៍ដែលនឹងអនុវត្តការវិនិច្ឆ័យល្អនេះដូចព្រះគ្រិស្ដខ្លួនគាត់បានធ្វើកិច្ចប្រជុំពិសេសនេះ។ ចំណុចសំខាន់តែមួយគត់ដែលទាក់ទងនឹងជាគម្ពីរប៊ីបពេលវេលានៃពិធីនេះគឺដូចខាងក្រោម: ការចងចាំនៃការស្លាប់របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទត្រូវតែត្រូវបានប្រារព្ធ "រវាងពីរយប់": បន្ទាប់ពីពេលថ្ងៃលិចនៃ 13/14 "nisan" (ខែប្រតិទិនជ្វីហ្វ)និងមុនពេល ព្រះអាទិត្យរះ។ យ៉ូហាន 13: 30 នៅពេលដែលយូដាសបានចាកចេញមុនពេល "ពិធី"«វាគឺជាយប់» (និក្ខមនំ 12: 6)។

ព្រះយេហូវ៉ាបានកំណត់ច្បាប់នេះស្ដីអំពីបុណ្យរំលងក្នុងគម្ពីរ: «ហើយក៏មិនត្រូវរក្សាសាច់របស់យញ្ញ‌បូជានៃពិធីបុណ្យចម្លង រហូតដល់ព្រឹកស្អែកដែរ» (និក្ខមនំ 34:25) ។ ហេតុអ្វី? ការស្លាប់របស់កូនចៀមសំរាប់បុណ្យរំលងគឺធ្វើឡើង«រវាងពីរយប់»។ ការស្លាប់របស់ព្រះគ្រីស្ទដែលជាកូនចៀមនៃព្រះត្រូវបានប្រកាស "ការវិនិច្ឆ័យមួយ" ផងដែរ "រវាងពីរយប់" មុនពេលព្រឹក: "នោះសម្ដេចសង្ឃហែកសម្លៀកបំពាក់ក្រៅរបស់គាត់ ហើយពោលថា៖ «អ្នកនេះបាននិយាយប្រមាថព្រះហើយ! តើយើងត្រូវការសាក្សីធ្វើអ្វីទៀត? មើល! អ្នកបានឮអ្នកនេះនិយាយប្រមាថព្រះហើយ។ តើអ្នករាល់គ្នាគិតដូចម្ដេច?»។ ពួកគេឆ្លើយថា៖ «អ្នកនេះគួរតែស្លាប់»។ (...) រំពេចនោះ មាន់ក៏រងាវឡើង។ រួចពេត្រុសនឹកឃើញនូវពាក្យដែលលោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ប្រាប់គាត់ថា៖ «មុនមាន់រងាវ អ្នកនឹងបដិសេធ មិនទទួលស្គាល់ខ្ញុំបីដង» រួចគាត់ចេញទៅក្រៅហើយយំដោយនឹកស្តាយជាខ្លាំង។" (ម៉ាថាយ 26: 65-75; ទំនុកតម្កើង 94:20 "គាត់បានបង្កើត "សំណាងអាក្រក់" ដោយក្រឹត្យ" យ៉ូហាន 1: 29-36; កូល៉ុស 2:17; ហេព្រើរ 10: 1)។ ព្រះប្រទានពរដល់គ្រិស្ដសាសនិកស្មោះត្រង់ទូទាំងពិភពលោកដោយមធ្យោបាយនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាព្រះបុត្រារបស់ព្រះអង្គអាម៉ែន។

គឺជាសេចក្តីសន្យារបស់ព្រះ

ភាសាអង់គ្លេស: http://www.yomelyah.com/439659476

ភាសាបារាំង: http://www.yomelijah.com/433820451

អេស្ប៉ាញ: http://www.yomeliah.com/441564813

ព័រទុយហ្គាល់: http://www.yomelias.com/435612656

គោលដៅ

អ្វីដែលត្រូវធ្វើ?

ការបង្រៀនបឋមនៃព្រះគម្ពីរ

Jesus Christ the Only Path

The King Jesus Christ

ម៉ឺនុយមេ (ភាសាបារាំង)

MENÚ PRINCIPAL DEL SITIO BÍBLICO EN ESPAÑOL